Johannes Vermeer, subliem en verstild
Lezing naar aanleiding van de tentoonstellingen in Amsterdam en Delft

Dit voorjaar staat de 17de-eeuwse meester Johannes Vermeer (1632-75) volop in belangstelling. Twee tentoonstellingen bieden nieuwe inzichten in zijn kunstenaarschap en leven. Allereerst de tentoonstelling in het Rijksmuseum in Amsterdam.
Uitgebreid onderzoek, in samenwerking met het Mauritshuis, heeft geleid tot verrassende conclusies en een beter begrip van zijn composities en het voortreffelijke kleurgebruik. Het oeuvre van deze kunstenaar is klein, hij liet slechts 35 schilderijen na. Voor deze gelegenheid zijn maar liefst 28 werken van over de hele wereld bij elkaar gebracht. Het is nog nooit mogelijk geweest om zo’n volledig overzicht te geven. Een uitgelezen en waarschijnlijk eenmalige mogelijkheid om de bijzondere kwaliteit van Vermeer aan den lijve te ervaren. Tegelijkertijd organiseert het Prinsenhof in Delft, de woonplaats van Vermeer, een meer cultuurhistorische tentoonstelling waarbij de nadruk ligt op zijn leefomgeving. Hier wordt het werk van Delftse tijdgenoten getoond naast andere objecten als Delfts aardewerk, tapijten, archivalia en egodocumenten. Zo ontstaat een beeld van het artistieke, intellectuele en sociale klimaat in het Delft van Vermeer. De lezing is afgestemd op beide musea waarbij specifieke aandachtspunten aan bod komen.

Johannes Vermeer, Meisje met de parel, 1665, Mauritshuis Den Haag